Deinze

Na 5 maanden nog eens mezelf testen op een 'korte' wedstrijd en wel opnieuw bij mijn 'oude' club AC Deinze,
maar deze keer met mijn kersvers JC Aalter t-shirt. Een parcours dat ik als mijn broekzak ken want mijn weekendtrainingen
gaan daar voor een groot deel door (een aanloop van bij mij thuis naar de Brielmeersen van 5km en 5km terug en de rest loop ik in het park).

Vorige week lagen de looppaden heel erg drassig, op bepaalde stukken moest je gewoon het bos in wilde je niet tot je knieën
in de modder ploeteren. Maar na twee nachten vrieskou lag het parcours er voor mij perfect bij.
Mijn 'ambitie' was de 12km aan 12/u lopen (3 rondes van 4km), maar of het mij na enkele maanden aanmodderen zou lukken was maar de vraag.
Nog maar een paar weken zaten er opnieuw snelheidstrainingen in mijn schema en het zelfvertrouwen was niet groot.

Na een koffie met Kurt in de cafetaria ben ik het parcours gaan verkennen, en vooral het moerassig stuk wou ik toch al es van nabij bekijken.
Die waren getransformeerd tot harde modderstroken, dus beloopbaar 'oef'. Op de finse piste hadden ze de voorbije dagen houtschilfers bijgegooid
en dat zou mijn harde noot worden.
De start op de piste is zoals altijd op de joggings verschroeiend hard. Ik probeer het tempo niet te hard te laten oplopen maar toch ben ik te snel bezig.
Ruim 4km gaan aan een snelheid van 4:40-4:40. Té rap om het nog twee ronden vol te houden, maar na een een paar km hang ik opeens achter twee mannen,
een van Aalter en een van Evergem en hoor Adelin aan de Aalternaar zeggen dat hij vandaag graag aan 12/u wou lopen en dat ie goed bezig was dus blijf ik hangen
nadat ik het heel schoon heb gevraagd ;-)
Net na het begin van de tweede ronde komt ineens Kurt aanvliegen, die had ons al een tijdje in de mot en wou meelopen. Zo kon ik de rest van de wedstrijd netjes
achter hun gat aanlopen om zo de meest winderige stukken netjes uit de wind gezet te worden. Sympathiek van die heerschappen !! Zoals gedacht waren de stukken
finse piste voor mij 't lastigst om het tempo aan te houden, maar door het getetter van de mannen overleefde ik.
Ronde twee kwamen we door in goed 38 minuten, ik mocht dus nog wat verslappen om dat uur te halen. Maar ik hield stand (de mannen maakten er gewoon een
tetterloopje van na allebei de dag voordien een halve marathon te hebben gelopen!) en behalve dat stuk ellendige houtschilfers waar ik het gevoel had
dat ik niet vooruit geraakte ging het best goed. Op de piste naar de finish kon ik nog goed versnellen en galant als de mannen waren,
lieten ze me als eerste over de eindmeet : 11,83 in 57:45.
Test doorstaan ?

Chris Rogghe