Eindhoven

Zondag 14 oktober, Marathon Eindhoven, het was zover, mijn 2e marathon! Na de 1e in Torhout in een tijd van 4u24min
was mijn zelfvertrouwen in opnieuw slagen erg goed! Na een goeie nachtrust in hotel, goed ontbijt, omstreeks 9u00 vertrokken richting start,
samen met Katrien,Christ,Manou,Koen, Inge,Chris en Vincent! En natuurlijk mijn vrouw en 2 kinderen niet vergeten! :-)
Aangekomen aan de start nog wat rondgewandeld, en Koen die zowaar begon te praten tegen enen met nen verkeerde training aan :-P {sorry Koen}
Dan naar startvak begeven, meelopen met de pacer van 4u00, dacht we zullen wel zien...Om 10u start en rennen maar.
Vlotte start en subiet in het goeie ritme, de kilometers gingen vlot voorbij, geen enkele bevoorrading genegeerd, water-sportdrank, alles aangenomen.
Toen plots km 18, den buik die wat raar aanvoelde, maar blijven lopen hè. Net voorbij Philipsstadion stond Nico te supporteren samen met een paar "slechte maten",
altijd leuk! Maar toen ging het snel bergaf met het goeie gevoel, buikpijn alsmaar erger, dus de eerste beste Dixie binnen...
Opnieuw de moed bijeengeraapt en verder lopen, maar het voelde nog niet goed aan, en weer den eerst volgende Dixie binnen! :-)
Opnieuw gestart dan, en dan begon ik last te krijgen van krampen in mijn linkerbil...verdorie toch, ben pas goe halverwege...wat nu?
Vermits opgeven geen optie was, doorgaan dus! Maar toen begon het pas, kramp linkerbil, kramp rechterkuit... een paar keer gewandeld :-( , effe bekomen.
Veerle Beernaert passeerde toen rond km 24 en liet zich afzakken uit groep om mij wat weer op gang te trekken{waarvoor dank!}
Opnieuw wat moed, maar vlot liep het aan geen kanten meer, krampen die bleven opkomen, maar doorbijten hè! De aanmoedigingen langs de weg
gaven weer wat courage, en vanaf km 35 begon het weer een beetje te lopen. Eindhoven -city naderde, dus de meet was in zicht!
Aan Bijenkorf, veel volk langs de weg, veel aanmoedigingen, dus een nieuwe boost ;-) Rustig blijven doorlopen, dan het centrum door,
wat een ambiance! Stratumseind door, schitterende ervaring, brugske over, nen bocht of 2-3 en daar was de finish!
Eerst een gevoel van ontgoocheling bij de finish, maar na paar momenten weer tevreden, heb het toch maar weer gedaan!
Na een positieve 1e marathon, nu een veel minder goeie in 4u46min... de maar de pijn van de beentjes nemen we erbij,
pain is temporary, glory is forever! Op naar Deinze-Aalter nu!

Peter Delarue