Trail de la Mazerine

Vorige week kreeg ik een facebook bericht dat Bram ook naar de trail gaat waar ik zaterdag voor ingeschreven ben.
Mijn geheugen liet mij in de steek. Wist van niks. Hoewel het was een weekend zonder kids, het zou kunnen.
Even nakijken leerde mij dat er andere Joeri's ingeschreven waren. Maar ook dat dit eigenlijk perfect paste
als dagvulling voor een avondfeestje met de 25 jarige Runners uit Evergem.

Na een spelletjesavond bij de Speelanderthalers in Knesselare volgde een TE korte nachtrust. Heidi stond wel stipt
op tijd op mijn oprit. En met een kleine vertraging waren we weg om in de omgeving van Waterloo een nieuw trailke te gaan lopen.
62K en maar 300m. Kortere afstanden waren ook mogelijk. De organisatie kondigd een makkelijke instaptrail aan.
En zoals jullie mij ondertussen al kennen kiezen we niet voor het halve werk en ga ik voor de langste afstand.
Daar toegekomen direct al wat bekenden. Fernand, Bram, Micha, Els, Geert, ... En na een briefing konden we met
maar 10m vertraging (Waals Brabant dus vertraging is normaal) van start gaan. Beetje bij beetje rekte het peleton.
Na een 5-tal kilometers een kruispunt zonder pijltje. Enkele lopers keren terug. En ja hoor, daar staat ééntje recht door,
dus laat ons kruispunt maar over steken. Het was terug meer een groep dan een lint en we liepen het bos in.
Wel een aanduiding van privé terein. En een goeie kilometer verder nog steeds geen aanduidingen en er waren splitsingen.
De groep werd nog groter, en denk dat bijna het volledige deelnemersveld daar in groep mocht terug keren. De organisatie kwam er bij.
Blijkbaar een pijltje afgekraakt zodat we niet zagen dat we links moesten. En een ander opzettelijk verkeerd gehangen.
Sabotage dus. Eerste bevoorrading zou na 27K volgen. Met 29,9km kwamen we er aan. Ondertussen hadden we vrij veel verhard
gehad voor een trail. Ook opnieuw (na BTC en DCURbn) last van het bevriezen van het waterdarmpje v d camelbak.
Een keer water niet terug geblazen en 't was al van dat. Met de handschoen even warm gemaakt en was terug in orde.
Heidi had meer last en even geholpen om camelbak en jasje af te doen en camelbak onder het jasje terug aan te doen.
Een eindje verder zou ze terug kunnen drinken. Terwijl we 2 weken terug in Trail des bosses nog vertelden dat het zo
zwaar was door de modder. Moeten we nu vertellen dat het zwaar is doordat de keiharde onregelmatige grond zeer moeilijk loopt.
Heel goed oppassen waar je de voeten zet. En zwaar corrigeren vanuit de enkels. Niet makkelijk. Ter hoogte van het station
van Ter Hulpe waren werkzaamheden aan het spoor. En even verder liep ik blijkbaar aan de verkeerde kant van het spoor.
In de nieuwe spoorwegbedding lag plots een grote zandhoop als een muur voor mij. Terug keren. Een geluk bij een ongeluk
was dat er voor de werkmensen een Dixit stond en ik voor de tweede keer onder mijn weg zo'n wc-cabinneke goed kon gebruiken.
En telkens was er zelfs papier voor handen. Het mislopen, de koude op de benen, het lastige parcours enerzijds en het klein beetje
dekking in het cabinneke lieten mij even rusten. Tijd werd nog meer een bijzaak dan anders op een trail. De moed terug samen
gescharreld en de weg terug gezocht. Kwam al snel opnieuw lopers tegen en liep nu sneller dan deze en startte een inhaalrace.
Benny kon van mijn terug komst profiteren en ook opnieuw een tandje bij steken. Nog 25K en het mooiste moest nog komen.
Het laatste stukje was echt mooi. Aan de bevoorrading zelfde tijd genomen als Benny en samen terug weg. Lange tijd met ons tweetjes.
Toen we zicht kregen op de Leeuw v Waterloo kregen we ook nog 4 lopers in het vizier. Het zouden niet de laatste zijn die we konden
inhalen. Ook Fernand haalden we nog in, en die sleepten we ook mee. Met ons drietjes mooi binnen de 8h de trail volbracht. Zowel de
hoogte als de afstandmeters overtroffen ruimschoots wat de organisatie aankondigde. Na de bevoorrading kregen we nog een pasta en een
extra drankje en we konden terug naar huis. Om direct terug te vertrekken naar een clubfeest van een van de vele loopclubs die onze regio rijk is.

Joeri Schepers