De leugens en de marathon van Oostende

Ze houden er in Oostende een eigenaardige wiskunde op na. Op hun website www.Marathonoostende.be
verkondigen ze vandaag triomfantelijk "Tweede succesvolle editie Marathon Oostende: meer deelnemers dan vorig jaar: 1500 lopers!"
Maar - volgens de officiële resultaten van Chronorace op hun eigen website - klopt dat langs geen kanten.

Ik verklaar mij nader. Vorig jaar op de eerste uitgeregende editie waren er 382 starters op de marathon, 570 starters
op de halve en 316 op de 8K: Samen maakt dit 1269 moedige lopers. En eerlijk gezegd, organisatorisch was die eerste marathon helemaal geen succes.
Het gebrek aan comfort en opvang voor de uitgeregende marathonlopers vond ik toen abominabel slecht en ronduit respectloos.
Dit jaar kozen ze voor wat onderdak bij het ietwat vergane Sportcentrum aan de Koninginnelaan. (Toch een belangrijke verbetering
die impliciet toegeeft dat de eerste editie bij dikke Mathilde een misser was.)

Maar gisteren waren er dus slechts 249 starters op de marathon ( 133 minder!), slechts 498 op de halve en 322 op de 8K:
Samen maakt dit 1069 en geen 1500!! Wat een overdrijving! Een marathonorganisator die in zijn tweede editie, bij veel beter weer,
niet groeit maar 200! deelnemers of 15% verliest moet volgens mij niet te hoog van de toren blazen. Maar ja, sinds het ophefmakende boek
" De keizer van Oostende" van Wim van den Eynde en Luc Pauwels weten we dat ze in Oostende niet goed kunnen rekenen, plannen of budgetteren.

Dat boek spookte trouwens heel de race door mijn hoofd. Ook bij de start op de zeedijk toen ik al die dames en heren in hun rode T-shirt
van "Loopclubeconomischhuis.be" parmantig zag joggen langs het Kursaal (nog zo'n heikel dossier). Het Economisch huis één van die vele vzw's
die met veel subsidies van de stad en van de Vlaamse Gemeenschap ( dus van ons allemaal) in het leven werd geroepen. Deze vzw moet zogezegd de
economie bevorderen en de werkloosheid bestrijden. Maar op bladzijde 240 lees je dan hoe één van de werkneemsters, die niet graag alleen loopt,
er niets beter op gevonden heeft dan om met een deel van dat budget een eigen loopclub op te richten en te sponsoren. Komaan zeg.

Het is dus alleen maar omdat ik graag halve marathons loop dat ik gisteren jawel 18 (!) euro betaalde om te mogen meedoen. Daarvoor kreeg ik een wit
T-shirt met vooraan een smaakloze lay-out en achteraan een commerciële kakafonie van logo's, waaronder dat van kledingsponsor P***ck blijkbaar
vier keer groter moest zijn. Aan de finish kregen we dan ook nog een speciale drinkbus 'voor marathonlopers'. (Vorig jaar zelfs nog een medaille.)

In de marathon waren er nog enkele JCA'ers actief. Hopelijk pennen zij hun loopervaringen voor jullie neer in een ander, echt verslagje.

Ik eindig met nog enkele opmerkelijke, memorabele beelden.

In de industriezone van Plassendale - waar niets zonder het akkoord van keizer Johan Van de lanotte kan gebeuren - zagen we plots op een
desolate plek lange rijen geparkeerde vrachtwagens met vnl. Oost-Europese nummerplaten. Daartussen stonden of zaten evenveel rokende, wachtende chauffeurs, .
Zoveel verveling en groezelige tristesse bijeen op die mooie zondagochtend.

Rond kilometer 10 haalde ik een loper in van een plaatselijke loopclub. Aan zijn twee (!) riemen (drinkbelts) had hij niet minder dan 7 (!)
van die plastic drinkbusjes energiedrank bengelen. Deze lopende barman torste dus minstens een kilogram extra gewicht mee want halfweg waren de
meeste nog vol. Terwijl de drankbevoorrading werkelijk overvloedig was. Onderweg kregen we vier (!) keer een halve liter water aangereikt.
Wie dat wil uitdrinken gaat waarschijnlijk ten onder aan watervergiftiging. Hopelijk hebben de Oostendse stadsdiensten de ecologische gevolgen
van die onverantwoorde waterverspilling intussen al opgeruimd.

Mijn devies voor volgend jaar: deelnemen op eigen risico. En geloof niet alles wat ze daar op hun website schrijven of fotoshoppen.
(Want wie loopt er nu een marathon met zwemvliezen? )

Ph Verhaeghe