Erwetegem-Wetteren 25 & 26 augustus

Ik wou nog eens meer dan een uur afzien, dus kiezen we voor het 4de jaar op rij de jogging in Erwetegem,
ditmaal de 15 km; heel pittig, met lange steile beklimmingen, korte scherpe afdalingen, 4 x over de streep
die op de Kattenberg ligt, een pittige klim op kasseistenen.
Neem daar nog een stevige (tegen)wind bij en je hebt ingrediënten genoeg om jezelf te geselen.
Toch zal het anders worden dan vorige week in Zottegem: ondanks de extreme hitte waren we ook daar aanwezig.
Enige andere JCA'er die we daar gezien hadden was goedlachse Voetie. (Marnix). Helaas geen verslagje van Zottegem wegens tijdgebrek.
Het enige wat er ook over te vertellen valt is
1) het was té warm
2) dat beïnvloedt de prestatie
3) het is er zoals altijd lekker bier en een goede sfeer
4) we wonnen alweer de heel interessante tombola (een partytent), na daags er voor in De Pinte (worst + cava).

Kate neemt het kleine rondje voor haar rekening en kiest er voor om de helling te trotseren met buggy en al!
Mama en zoon laten samen nog 21 deelnemers achter zich! Respect!
Geen sprake om onder te doen. Met buggy lopen is altijd niet zo evident, maandag liep ik in Melle 12 km tijdens
de Deliriumjogging. (ja ook daar wonnen we tombola)
Na 2,4 km komen we een 1ste maal over de streep en besef dan al dat de wind een belangrijke aanwezige zal worden.
Nog 3 zware ronden van 4,2 km. als dat maar goed komt. Na een korte afdaling gaat het licht bergop, maar dit gedurende zo'n 2,5 km.
De saaie weg draait steeds meer naar de wind toe. Maar dan mogen we rechtsaf en op dat moment herinner ik het me pas:
hier gaat het nog steiler en ik haal wellicht geen 10 km/u meer. Een echte kuitenbijter is het. Bovenaan is de bevoorrading welkom.
Ik koel mezelf af en duik de diepte in. Met mijn grote passen halen we meer dan 16 km/u maar al vlug komt hier abrupt een einde aan
als er weer geklommen moet worden.
Na 1 van de 3 grote rondes zie ik een bekende runner van Evergem (Adelin) en ik hou hem in het vizier.
Ik kan hem zelfs bijbenen en samen halen we enkele lopers in. Op de Kattenberg moet ik hem echter lossen, maar wetende dat hij één
ronde minder moet, mag er zeker niet gepanikeerd worden maar moeten we blijven doseren.
Heel gestaag doe ik de 2de lange klim en haal nu en dan een loper in, even profiteren van zijn kopwerk en dan verder door gaan,
tegen de wind beukend. Ik let voortdurend op mijn ademhaling om nooit in het rood te komen, ook niet op het einde van de lange tergende helling.
1 loper haalde me net voor de afdaling in, maar mijn lange pas maakt dat daarin weer goed. Op de Kattenberg gaat hij weer over mij, maar in diens
afdaling gaan we er terug over.
Op de (3de) lange helling wil ik afwisselen en samen de wind trotseren, maar hij heeft het helaas niet zo begrepen. Hij versnelt nu en dan,
maar ik moet hem pas op het laatste en steilste stuk echt lossen en ik weet dat mijn afdaling dat wel weer goed maakt. Samen dit dominospel
spelend halen we nog trosjes lopers in, tot in de laatste kilometer. Ik voel me in feite toch echt nog goed en een laatste kleine glooiing bergaf
zou wel eens kunnen voldoende zijn om definitief hem af te houden. Het is mijn snelste grote ronde van de 3 en ik kan hem afhouden op de Kattenberg.
1u06 en nog iets. Ooit een 1u02 over 15km, maar toch tevreden gezien de pittigheid van dit parcours en gezien mijn laatste kilometer,
die me een goed gevoel geeft.
Tevreden doe ik nog enkele babbels en na de douche zet ik me achterin de zaal met zoon en vrouw, genietend, ook van de Gentse Strop.
We krijgen (wéér) een handdoek + washand als naturaprijs. We zouden nog een hotel kunnen beginnen.
We wachten tot na de podia en zouden dan naar de andere zaal gaan voor de altijd super grote tombola.
Tot we opeens mijn naam horen als derde bij de senioren.
Ik ben wat laat, maar ga toch op het 3de schavotje staan, naast Patrick (Van Petegem) die me feliciteert en ik plaag hem door te zeggen
dat hij alvast schrik mag beginnen krijgen. Uiteraard weet hij ook wel dat dit niet zo is. Ik buig voor hem, maar ook voor de medaille die men om m'n nek hangt.
We zijn niet zo aan bekers en medailles, maar Vince vindt het wel leuk, zo'n nieuw en blinkend voorwerp in zijn buggy.
Het is wel eens leuk om op een podium te staan (als het niet te lang is) maar ik moet ook toegeven dat er niet veel senioren de 15 km gelopen hebben
(of aandurfden ;-) -waar zaten de JCA'ers?) waardoor mijn kans op een podium hierdoor behoorlijk hoog kwam te liggen.
Bij de masters of veteranen zou dit geen waar zijn als je er de uitslag op nakijkt. Na ooit op de mierengoedjogging en de bodysoljogging in de Pinte,
een Delirumloop in Melle, vorig jaar Ronsele nu ook in Erwetegem 'brons'. Toch verkiezen we een grote tombola, die medailles vliegen toch maar op zolder.
Juist, er is nog die tombola en voor we kunnen zeggen "het zal toch weer geen waar zijn zeker deze keer", wordt mijn nummer al afgeroepen!
Een bon van 120 EUR bij Runninggent trekt onze mondhoeken alweer naar achter. Wat een loperprijs, net nu ik nieuwe Saucony's nodig heb!
Nog een fleske voor Vince, een fleske voor de papa en enkele babbels. en we kunnen tevreden huiswaarts keren.
Lopen in het Zottegemse blijft een aanrader!

Zondagochtend voelen de bovenbenen toch wat pijnlijk aan van de afdalingen. Door de regen kunnen we niet in de tuin werken dus het ziet
er toch maar een zetelzondag uit.
Ik zeg Kate dat de (saaie) loop in Wetteren nu niet meer op zaterdag is maar vanaf dit jaar op zondag, een dag later dan Erwetegem.
Gezien binnen zitten niets voor vrouwlief is, besluiten we uiteindelijk toch maar -met een té volle maag- een kijkje te gaan nemen,
er is trouwens nog een rommelmarkt, die echt niets voorstelt gezien de regen? De 10 km is pas omstreeks 18u dus die doe ik zeker niet.
Kate blijft bij haar joggingprincipe: is er geen tombola, dan loop ik niet.
De Calipagerun wordt gedomineerd door veel -voor mij- onbekende prestatielopers die wellicht meestal op piste presteren en talrijk aanwezig
zijn met hun VAL-clubs. De top 8 krijgt immers geldprijzen, dit is dan ook waar deze run om draait en dus niet om de door ons beter gekende
waarden als sportiviteit, een goede sfeer, eigen prestatie, respect voor elke afstand, snelheid of inspanning, een kameraadschap die steeds beter
wordt naarmate de zomer vordert en het bier vloeit, vol spanning afwachtend op de tombola, gezellig nakeuvelend in een of andere tent of stokoud zaaltje
vol met lachende gezichten, voldaan met de inspanning geleverd tijdens de plaatselijke kermisloop waar we uiteraard ook volgende keer bij zullen zijn.
Ongetwijfeld logisch dus dat er in Wetteren geen JCA'ers te zien zijn.
Ik heb nog nooit een kortere afstand gelopen dan pakweg 4 km, maar de 2,5 km is straks al om 16u30. Waarom niet, het is op loopafstand van onze zetel.
en ik ben wel eens benieuwd wat dat geeft, ondanks mijn onzekerheid tussen al die toppers, onwetend met welke snelheid ik zoiets moet aanvangen.
Ik warm toch maar goed op gezien de stramme spiertjes en praat nog even na met Patrick over gisteren en merk dan plots op dat ik bijna te laat ben voor de start.
Een man of 20 vliegen als zotten vooruit. Ik kan die nooit bijbenen, echt niet normaal was dat.
Na 750 meter in een voor mij ongekend tempo zie ik mijn altijd enthousiast supporterend vrouwke staan die me zegt dat ik ongeveer in 22ste positie loop.
Ik zie de koplopers nog steeds en zet toch maar door, onwetend welk tempo ik in feite moet aanhouden op zo'n sprintafstand. Beetje bij beetje haal ik meer snelheid.
Ik haal enkele lopers in maar de racende koplopers verdwijnen logischerwijze uit beeld. Mijn mond is poerdroog. Ik weet totaal niet welke afstand er al werd afgelegd.
Ik sluit aan bij een ander jong gastje maar die zet een knappe versnelling in waardoor hij een 10-tal meter neemt en zo over de finish sprint.
Ik heb nog geen uitslag gezien, maar vermoed een 9'05 wat resulteerde in een 11de plaats, toch jammer want blijkbaar had die jonge gast voor mij de
laatste geldprijs binnengerijfd. Het doet toch echt wel raar, 2,5 km lopen, ttz sprinten, je voelt je er net wat inkomen, de achillespezen begonnen nog
maar pas warm te voelen en dan stopt het plots.
De idee speelt om straks de 5 km ook mee te lopen, nu we toch opgewarmd zijn, maar ik laat Kate hierover beslissen, afhankelijk van de naturaprijs.
We krijgen een zak met kantoormateriaal (2 bics, een mok, lijm, een mapje, notitieblokje) en enkele geurkaarsen in. Dat stelt Kate niet echt tevreden
(om dit een 2de keer te krijgen) dus gaan we wat uitlopen en (ook) Vince zijn fleske geven en de wedstrijd te aanschouwen. We supporteren nog voor Patrick
die op een gedeelde 3de plaats lag toen we na alweer een leuk loopweekend naar huis gingen.
Wetteren was eens leuk, maar enkel omdat het zo dichtbij is. Geef mij maar onze favoriete kermisloopjes van de laatste maanden als
Lovendegem, Zevergem, Erondegem, Impe, De Pinte of Zottegem!

9 wedstrijden op één maand tijd is voor mij een record, dus best volgende week toch maar eens een pauze inlassen,
maar Kate heeft echter al de tombola geroken in Evergem. we zien wel.

Bart Vandewiele