JOGGEN IN DE ZWALMSTREEK

De kerkklokken in Munkzwalm slaan net 4 uur als ik vanuit de zonovergoten Zuidlaan de al even zonnige Decoenestraat
insla. Een halve marathon van 2 gelijke ronden is eigenlijk een beetje verraderlijk. Halverwege doemt dan toch altijd - al was het maar even -
de verleiding op om hem tot een "kwartje marathon" te beperken. Zeker als je conditie nog niet top is en de vermoeidheid zich al laat voelen.
Dilemma dus: sla ik straks rechtsaf naar de finish met de 10,5 km- lopers of loop ik langs de linkerkant van de weg rechtdoor?

Rechts: "Een heerlijk frisse Aquarius. eindelijk platte rust . verfrissing .. verkoeling . Komaan, het is toch geen schande van nu te stoppen,
met dit weer?" ." Links: "Nog zeker meer dan een uur zwoegen, is dat wel gezond?. pas toch op, het is 28°: superwarm! .
Ga je dat tempo wel kunnen aanhouden: nog eens heel die ronde. ?" Rechts of links? Wat wordt het, jongen? Maar mijn benen kiezen dan toch voor .links.

Ik krijg een bekertje water aangereikt en ik kan er weer even tegen. En ik loop dus letterlijk met een déja-vu, maar deze keer met
veel minder volk op de baan. Eerst gaat het via landelijke wegen langs breed lachende kandidaten op veel te kleine affiches en langs breed glimlachende ,
knappe seingeefsters weer westwaarts tot aan het stationnetje van Sint-Denijs-B oekel. De plaatselijke parochianen hebben daar langs ons parcours
een tentenkamp met drankfestijn aangericht. Maar een werk van barmhartigheid verrichten en de dorstige lopers laven . neen, dat komt niet in hen op!

Nadat die grote westelijke lus afgehaspeld is nader ik weer het prachtige 'Klein Zwitserland' aan de Zwalmbeek en de Ijzerkotmolen.
Ik vertraag om meer van het fotogenieke zicht en de klim van de Gaverbosdreef te kunnen genieten. Vanaf nu schakel ik over op 'trainingmodus'.
Ook mijn kilometertijden gaan de hoogte in en de snelwandelpauzes worden frequenter en langer. Na de nog steilere klim aan Hembeke zijn
er nog twee lange rechte stukken . Daar word ik in dit episch achterhoedegevecht nog door enkele dames en heren ingehaald.
Gelukkig weet ik dat we op twee kilometer nog een forse afdaling krijgen en dat het dan echt niet ver meer is. Alleen is het nog even schrikken
als - echt waar! - plotseling ene Bruno Tuybens, de plaatselijke kandidaat-burgemeester vanuit een omheind boerhof de straat komt oprennen.
Ik slaag er nog net in om een politiek en fysisch drama te vermijden!

Het is dan al even over vijf als ik, murw gelopen, vanuit de nog steeds zonovergoten Zuidlaan de bijna volledig verlaten Decoenestraat insla.
Iemand van de overigens piekfijne organisatie feliciteert me bij de finish en dat doet wel deugd. Achteraf stel ik tot mijn verbazing vast
dat ik in vergelijking met vorig jaar toch nog drie minuten sneller was en toch nog drie mensen meer achter mij gelaten heb.

PS. De zwalmjogging is een aanrader. De uitslagen van de ruim 400 lopers op de drie afstanden (waaronder minstens 9 JCA-leden!)
vind je op http://www.jczwalm.be/Zwalmjogging.html.

Ph. Verhaeghe