Uewersauer

Uewersauer was aan 10° editie toe. Ik ontdekte deze trail 2 jaar terug en stond voor de derde keer op rij aan de start.
Door de ervaring wat meer vooraan gestart zodat de eerste bergaf iets vlotter liep. De eerste beklimming kan ik ondertussen lopend nemen.
Nu trippel ik die in mini-pasjes naar boven. Goed op de armen trekken. En rustig aan. En dat lukt behoorlijk. Zonder dat de hartslag hoog gaat.
Ook bij de tweede afdaling helpt de parcours kennis en moet ik niet meer tegen een boom lopen om de snelheid te breken.
Ook in het vervolg van de trail helpt de parcourskennis en de reeds gelopen andere trails. Na de 3° bevoorrading moet ik ondanks mijn ervaring
toch een sanitaire pauze inlassen. (Als ge moet kakken, moet ge kakken) Goed hernomen en aan kilometer 32 denk ik dat een sub 6h er in zit.
Iets meer dan 7m/km. Zou dit volstaan met de kilometers, en hoogtemeters in de benen? Op dit parcours? We gaan er voor. Maar toch nog reserve houden
want nog 18km. Tot en met bordje van de 45km blijft de Garmin telkens wat minder afstand aanduiden. Maar rest nog steeds iets meer dan 7m/km.
Kilometer 46, de zwaarste beklimming wordt sneller als de vorige jaren naar boven gestapt. Bordje van laatste kilometer. 6 minuten resten nog.
En dit lijkt te weinig te worden. Toch niet opgeven. Moet een tweetal keer 5m wandelen en terug hernemen. De totale afstand van 50,1 blijkt nu
wel te kloppen met de Garmin. En als we de laatste boch om komen zie ik de klok op 6h01 springen. Ondanks een laatste spurtje toch 6h01m27s brut.
De netto tijd blijft ook net boven het verhoopte 6:00:45. Of een "kakkske" er boven. Nadien kregen we traditioneel nog een lasagne.
En omdat het de 10° editie is werden de lichten gedoofd en een grote taart door de zaal geshowd. Iedereen mocht een stukje halen.
Met een gevuld buikje konden we dan ook naar huis terug keren.
Voldaan, want ondanks dat de mist het zicht beperkte, blijft dit een zeer mooie trail.

Joeri Schepers