Hoe haal ik het in mijn hoofd om op 11 november in Ploegsteert te gaan lopen?
Welnu, wegens een familiefeestje in Ieper moest ik dit jaar helaas passen voor onze allermooiste halve marathon van België.
maar ik mocht 's morgens - zij het met enig schuldbesef - wel gaan joggen in deze parochie van Komen-Warneton. (Uiteraard is Ploegsteert geen aanrader voor Oost-Vlaamse lopers. ?)

De Course du Souvenir van de Memorial Trophy Organisation wordt er elk jaar gelopen ter herinnering aan de Wapenstilstand van WO I.
"Lopend door ons platteland en onze wouden, langs het Memoriaal en zijn talrijke grafzuilen,vereeuwigen onze lopers de herinnering van deze
mannen die hun leven gaven om onze vrijheid te verdedigen!" zo luidt het nogal lyrisch op de wedstrijdwebsite (www.mto.be)

Ploegsteert is niet veel meer dan een kruispunt van vier woonstraten en ik was dan ook benieuwd hoe dit piepkleine dorpje de toestroom van zo'n 3300 (!) lopers zou aanpakken.
Bij het afrijden van de autostrade stonden er al wegversperringen waar alleen de auto's met lopers door mochten. En even verder maande de politie
ons aan om langs die toegangsweg te parkeren. Grote parkings zijn er daar immers niet. Voor mij viel het nog mee maar sommigen stonden toch tot 3 kilometer
van de start geparkeerd. En niet iedereen kon mee met één van de twee navettebusjes.

Reeds 1 uur voor de start (om 11u20) was het al over de koppen lopen. Ik volgde de mensenstroom naar de plaatselijke sportzaal en kreeg er mijn nummer
en een lilaroze Ploegsteert T-shirt met 11 november op (zonder jaartal). Ik besloot wijselijk van hem niet aan te doen.
Het tweede deel van dat zaaltje was volgestouwd met lange rijen stoelen. Lopers en supporters liepen er af en aan tussen de zeer smalle gangetjes,
verkleedden zich, stonden in de rij voor de toiletten... Je liet je tas gewoon achter waar er een plaatsje was en je vond die daar achteraf ook gewoon terug.
Er waren ook nog een viertal kleine kleedkamers met douches. Uiteraard zou niet iedereen zich daar kunnen douchen ('t was alleen voor de rappe).
Even opwarmen en kort na de start van de 8km riepen de Franstalige én de Nederlandstalige speaker ons op om op de markt te gaan verzamelen voor de start:
dat was naast het café van de ouders van wielerlegende Frank VDB.
Het parcours bestond uit een grote U-vormige aanloop van 7 km richting bos, een toertje rond en ook een beetje door dat bos en dan via voorbij het Memoriaal
terug langs de zelfde aanlooproute. Uiteraard zeer landelijk, lichtjes heuvelachtig met één stevige helling aan km 8. De korte stukken door het bos waren op
onverharde stroken waar je echt achter elkaar moest lopen. Hier en daar enthousiaste supporters. Ik telde onderweg 3 bevoorradingen met bekertjes water en stukjes appelsien.
Er waren 5 tempohazen van dienst. Ze droegen echter geen wapperende ballonnen maar een handige constructie met een lange wimpel. De haas van 2u10 kon ik al rond km 4 voorbijsteken,
die van 2u00 had ik aan km 18 te pakken. Ik finishte als 1187ste met 1u57' 35". Deze halve marathon (slechts 20,7 km op de Garmin) telde uiteindelijk 1443 finishers,
voornamelijk Noord-Fransen en West-Vlamingen. De top drie bestond uit tot Fransen genaturaliseerde Kenianen Alfred Cherop, Titus Komen en Patrick Cherotwo.
Er waren geldprijzen voor de beste elite-atleten, alle anderen kregen een Aquarius en een flesje bier van een lokale brouwerij. En een kommetje lekkere warme soep, achteraan in dat sportzaaltje!

Philip Verhaeghe